Krótka i długa perspektywa

Są chwile, kiedy myślę, że monarchie miały swoje duże zalety. Zdarzało się, że król myślał jak przekazać kraj w dobrej kondycji synowi czy wnukowi.

Długa perspektywa w medycynie

Praktycznie rzecz ujmując wydaje mi się, że oznacza to pięć lat. Po takim czasie np. Uznaje się, że ktoś, kto zachorował na nowotwór i przeżył został z niego uleczony.

To dobra perspektywa dla medycyny. Korzystna. Dłuższa okazuje się dla niej bardzo niewdzięczna. Ale niekoniecznie jest to wina samych lekarzy. Przecież lekarz ma za zadanie pomóc konkretnemu cierpiącemu człowiekowi. I stara się z tego obowiązku wywiązać. Działa wg opracowanych algorytmów, które są statystycznie korzystne dla pacjenta. Ta perspektywa wydaje się właściwa o ile staystyka jest wzięta z odpowiednio długiego okresu. Niestety tak nie jest. Wiele osób zastanowiłoby się nad metodyką leczenia mając świadomość, że stosowane metody mogą o sobie dać o sobie znać po 10. 20. 50. latach, albo wpłynać niekorzystnie na kondycję dzieci czy wnuków. Nie prowadzi się takich badań. Bo taka perspektywa nie jest interesująca dla badaczy. Niewiele jest fundacji, które chciałyby wyłożyć pieniądze na takie badania. Granty są rozliczane w perspektywie kilkuletniej i ta pespektywa zaczyna być statystycznie obowiązująca w naukowym myśleniu.

Nie jest to żaden pesymizm, etc. Rzeczywistość. Komentarzem są alergie. Trywializując — w języku potocznym mówimy, że ktoś jest na coś uczulony, kiedy ma już czegoś dosyć. Okazuje się, że ponad 30% Polaków ma czegoś dosyć i reaguje uczuleniem na … no właśnie na co. Okazuje się, że coraz więcej czynników może być powodem reakcji uczuleniowej. Większość z tych czynników jest jak najbardziej naturalnych. Mają one swoje miejsce w przyrodzie. A to prowadzi do brzydkiego podejrzenia, że może dla nas zaczyna brakować miejsca w tejże przyrodzie, że nie przestrzegamy jakichś ważnych praw.

Jakie to prawa — trudno zgadnąć. Wiele osób mówi o postępującym zanieczyszczenie środowiska. Oczywiście w szerokim ujęciu pojęcie zanieczyszczenia dotyczy nie tylko substancji chemicznych, ale także promieniowania wszelkiego rodzaju. Mało np. wiemy jeszcze jak wpływa na człowieka takie zagęszczenie promieniowania elektromagnetycznego z jakim obecnie mamy do czynienia. Nauka stara się poruszać w obszarze deterministycznym wnioskowania stąd w pełni naukowo potwierdzone jest tylko działanie krzesła elektrycznego.

Podsumowując — nie należy winić lekarzy, że obrali zbyt krótką perspektywę. Być może jest ona właściwa, ale ktoś powinien przeprowadzić selekcję stowanych w medycynie metod z dłuższej perspektywy. Tylko kto? Może jakiś polityk z programem perspektywicznym na 25 lat. Już widzę jakie zbiera poparcie…